Dongeng sunda #Balad_siluman_2 Karangan Rudy Yansah

"Ngeeehkehkehkehkeh, ngeeehkehkehkehkehkeh...!" Dukun sakti anu katelahna Ma Cioh katinggali seuri, nembongkeun huntuna anu hideung kabeh. Bari karehol letah beureum ku seupah, unggal nyarita manehna teu weleh diselang jeung ku nyiduh kana tampolong tempat miceun luah. "Iyeuh, cukup teu kudu nyarita deui anu panjang lebar. Sabab ceuk geteran batin kula, maneh pangna nepungan kula kadieu teh. Memang hayang beunghar, jeung hayang boga turunan. Terus maneh hayang nempo dulur - dulur maneh katalangsara hirupna, kitu lain? Kehkehkehkeh...!" Ceuk Ma Cioh, anu pangawakannana memang begang jeung garing. Sarta panonna rada cekong ka jero, tapi awas keneh lamun ninggali.

Jeung manehna memang resepeun pisan sigana teh, lamun kadatangan jalma anu memang boga niat jahat ka batur. Kitu ge asal kudu puguh itungannana, pikeun buruh manehna migawe.

"Muhun Ema Dukun, eta pisan kahoyong abdi oge. Kinten - kintenna, ayeuna Ema Dukun bakal tiasa nyumponan moal kitu? Kana kahoyong abdi?" Tembalna Halimah, pinuh ku pangharepan.

"Bisa Nyai, bisa. Kula pasti bakal bisa, nyumponan kana pamenta maneh. Ngan kudu papaitan heula ti ayeuna keneh merenan samemeh prak teh? Ngenaan dosa tina akibat perbuatan maneh wayahna kudu ditanggung kusorangan, ulah nempuhkeun ka Ema. Sabab Ema didieu ngan sakadar anu ngabantu ka maneh, ngobulkeun kahayang maneh. Kumaha? Sanggup lamun kitu?"

"Pasti sanggup atuh Ema, sabab Abdi memang tos buleud hate. Kitu ge asal Abdi bisa laksana, jadi jalma anu pangbeungharna ngke Di Lembur Abdi Ema."

"Kehkehkehkeh, hade ari kitu mah. Ngan aya tilu cara anu kudu dilakukeun ku maneh lamun enya maneh hayang beunghar, jumlahna aya tilu sarat. Kahiji, maneh kudu daek mandi di sirah cai dina wanci tengah poe ngarah kuat. Sarta lilana tujuh jam, maneh kudu bisa ngeueumkeun awak di eta sirah cai. Sarta sarat Anu Kadua, maneh kudu daek kawin jeung Jin, anu katelahna Batarakala. Sarta anu katiluna, maneh kudu bisa miceun hate. Dina harti maneh kudu luas jeung buas, tong asa - asa dina mangsa urang ngalakukeun hal lamun bener aya kahayang."

Paroman Halimah ngadadak hegar jeung cenghar, atoh ongkoh sieun. Sabab ceuk Ma Cioh manehna kudu daek kawin jeung Jin, mangrupa sarat anu kadua.

"Tapi sarat anu kaduana kumaha tah Ema? Naha teu tiasa digentos kitu? Piraku ayeuna atuh Abdi, hayang beunghar melaan kudu kawin heula mah ka Jin? Apanan abdi teh boga keneh salaki Ema, manusa." Ceuk Halimah.

"Kehkehkeh...! Nya kumadinya teh teuing atuh, ari maneh mbung mah Ema oge moal bisa maksa. Ngan maneh tetep moal boga turunan merenan? Jeung kabeungharan maneh moal sampurna deuleu, lamun maneh teu daek kawin jeung eta Jin." Walon Ma Cioh tandes.

Ari Halimah katingali ngadon ngahuleng sakeudeung, bangun anu mikir jero naker. "Hmmm, aing memang hayang beunghar. Tapi ceuk Ma Cioh aing cenah kudu daek heula kawin jeung Jin, anu disebut Batarakala. Tapi taya bayana ketang, aing kawin jeung Jin oge. Asal kahayang aing bisa kacumponan, ulah nepikeun ka gagal."

"Kumaha, erek moal? Lamun moal, geus kaituh geura balik deui. Rek nanaonan lila - lila aya didieu, ari ngan ukur ngengklokan wungkul mah. Megatan kana waktu batur, anu sarua arek natamba."

"Abdi sanggup Ema, pasti abdi bakal siap pikeun narima sarat - sarat ti Ema. Tapi iraha eta sarat teh di laksanakeunnana Ema? Abdi geus teu sabar yeuh, hayang geura prak."

"Ayeuna oge bisa, maneh mandi di sirah cai pikeun ngalaksanakeun sarat anu kahiji. Ngan ngke kudu ngadagoan heula waktu tengah poe, jam dua welas panceug."

"Tapi Ema, upami Abdi jadi kawin jeung Jin Batarakala kumaha cara ngikrarkeunnana Ema? Jeung iraha deuih, waktu praktekna?" Halimah tetelepek tumanya.

"Ngke pas dina malem juma'ah eta mah ngalaksanakeunnana Halimah, maneh kudu mandi kembang tujuh rupa. Ngan maneh ulah reuwas ulah sieun waktu datangna Jin Batarakala datang ka hareupeun maneh, anu rupana memang pikasieuneun. samemeh manehna ngarobah wujudna, jadi rupa manusa anu saestuna. Keeehkehkehkehkehkeh...!"

Dina nincakna wanci tengah poe harita Halimah langsung dibawa ka sirah cai, ku Ma Cioh cena terus mandi d eta sirah cai. Satengah ngeueum awakna di taranjang, tur tujuh jam lilana ngeueum di eta sirah cai. Di aping ku Ma Cioh anu ngahaja bari jeung ngambat, sagala rupaning dedemit di eta patempatan.

Sanggeus beres mandi disirah cai mangrupa sarat anu ka hiji geus di laksanakeun ku Halimah, harita duanana terus baralik deui ka imah. Halimah harita kadenge deui cumarita, sabab masih keneh aya hal ka panasaran pikeun di tanyakeun deui ka Ma Cioh.

"Ma Dukun, tapi kumaha ngke pas datangna malem juma' ah. Abdi hoyong kadieu. Salaki abdi bakal tumanya, rek kamana merenanan cenah peuting - peuting Abdi beut kaluar ti imah. Geus pasti bakal barabe Ema, lamun kitu teh."

"Heueuuhhh..!! Ceuk Ema oge kumaha tadi?! Lamun maneh bener aya kahayang nya kudu gede hate atuh, tong loba teuing kasieun jeung kahariwang. Sabab ceuk Ema mah kawilang gampang, nyangharepan masalah kitu mah. Masalah salaki maneh, pasrahkeun ka Ema kabeh. Ngan sakali deui Ema ayeuna arek mere gambaran ka maneh, lamun maneh nepika jadi kawin jeung eta Jin. Mangka maneh kudu daek narima resikona, atawa akibat anu bakal tumiba. Sabab lamun anak maneh lalaki, tur geus nincak dina umur anu dewasa. Maneh wayahna kudu daek sare bareung jeung anak maneh, sarta kaulaan ku maneh teu beda ti ka salaki. Kitu ge lamun anak maneh keur aya ka hayang, pikeun ngalampiaskeun hasratna. Jeung wayahna salaki maneh bakal gelo salilana, sanggeus lila maneh kawin jeung Jin Batarakala. Tah eta pikirkeun deui ku maneh jang kaharepna, sabab maneh bisi kaduhung jagana."

Halimah ngageter hatena, waktu ngadenge Ma Cioh nyebutkeun salakina bakal jadi korban teh. Jeung Halimah tetep teu mikeun, ari salakina kudu jadi korban kasarakahanna mah.

"Tapi naha Ema, beut kudu salaki abdi anu jadi korban. Sareng kudu ngaulaan anak abdi sorangan, siga kasalaki bae. Tapi lamun budakna awewe, kumaha tah Ema? Naon anu bakal kajadian saterusna?"

"Heheheheh ! Eta kabeh memang geus jadi katangtuan kula, jadi anjeun teu kudu kaget jeung nawar. Sabab sing saha wae jalmana asal awewe anu kawin ka jin ngaliwatan leungeun kula, memang kitu resikona. Jeung lamun seug anu dilahirkeunnana nyaeta anak awewe, nya wayahna maneh bakal dicandung. Daek teu daek salaki maneh kudu ngaulaan anak maneh siga kapamajikan, sabab eta budak anu lahir tina rahim maneh teh memang lain asli darah daging manehna. Tapi hasil maneh jeung Jin Batarakala, anu datang kana impian maneh sarta geus mere katurunan ka maneh. Tur maneh bakal siga nyata ngarasa nikmatna, jajap kasuka sanajan dina jero impian kodratna. Sabab maneh sanggeus ngimpi kitu, maneh tetep kudu beberesih mandi. Kumaha? ngarti ayeuna mah maneh?"

"Ngartos pisan Ema, jeung taya bayana merenen Abdi ayeuna kudu daek narima kana kanyataan anu bakal tumiba ka salaki abdi. Sabab abdi tos kagok borontok kapalang caramang Ema, tos kagok asong keyeung hayang jadi jalma beunghar. Abdi rumasa taya jalan pikeun nolak, jeung mumpang kana sarat jeung parentah ti Ema."

"Heeehkehkehkehekheh, keun masalah eta mah kajeun Ema anu ngatur. Jung geura balik heula we ayeuna mah, bisi salaki maneh deudeupeun. Aeh kela poho, kumaha ngenaan dulur - dulur maneh teh arek dikumahakeun? Ku Ema, arek dipigawe sakalian ayeuna. Heeeheheheh...! Heeehkehkehkehkeh...!"

"Kieu Ema, eta dulur salaki kuring teh cena geringan cena ririwit Ema. Jeung cena ngojot usahana, cing nepika bangkrut." Tembal Halimah, anu memang boga sipat panas baraanan sieun ka siap beunghar ku dulur.

"Saha ngaranna ?"

"Jaed Ema, istrina Rukmini. Teras anu hiji deui ngaranna Kartika, ngaran salakina Randiana Ema."

"Hemmm, jadi bakal aya dua pasang korban nya. Cikan, aya potona henteu? Dibawa henteu? Potona?"

"Pasti aya Ema, sabab abdi memang tos iyatna. Upami bade nambakeun jalmi, kedah aya potona cenah."  Jawabna deui Halimah, bari kusiweul leungeunna ngodok saku jeket switerna. Ngaluarkeun opat poto sakaligus, terus di asongkeun ka Ma Cioh kabehannana.

Sarta eta opat poto teh langsung di tampanan ku Ma Cioh, ditempoan kabeh rupa beungeut jalma anu aya di eta poto. Kabeh teu di wiji - wiji, ditempoan ku panon batin. "Keeehkehkehkeh...! Cikan, mana gancang tuduhkeun Nyai. Rupa beungeut jalma anu ngaran Jaed jeung Rukmini teh, anu mana Nyai tuduhkeun?"

"Nu eta Ema."

"Hem, jadi ieu nya. Heueuh, sigana mah bakal gampang nguruskeun dua jalma kieu patut mah. Sabab maranehna memang parolos, jarang solat ibadah oge kurang. Jadi bakal gampang asupna yeuh, guna -  guna atawa werejit naon bae oge kana warugana. Hmmm, ngan ieu yeuh pastina oge poto anu ngaran Kartika jeung Randiana mah. Jeung bakal rada beurat oge deuih, di pigawena ieu mah yeuh. Kurang - kurangna mah kula bisa malik cilaka, sabab maranehna aya anu ngaping ku karuhun - karuhun kahot. Tapi keun lah teu nanaon, ke waktuna ku Ema pasti bakal di cobaan. Di pigawe, kabeh bakal di teror ku kakuatan gaib Ema."